ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΠΟΙΝΩΝ

Σε περίπτωση που κάποιος καταδικαστεί σε δύο ή περισσότερες ποινές, επιβάλλεται μία ενιαία συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη των ποινών (ποινή βάσης) επαυξημένη κατά το ήμισυ (ή και λιγότερο) των υπολοίπων ποινών. Η συνολική ποινή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των είκοσι (20) ετών όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη ή των οκτώ (8) ετών όταν πρόκειται για φυλάκιση. Σε περίπτωση που κάποιος εκτίει μια ήδη συγχωνευμένη ποινή και καταδικαστεί παράλληλα σε νέα ποινή, ακολουθείται η διαδικασία της ανα- συγχώνευσης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα «σπάσει» η αρχική συγχώνευση και θα γίνει με τον ανωτέρω κανόνα (ποινή βάσης αυτούσια, λοιπές ποινές κατά το ήμισυ το πολύ) νέα συγχώνευση που θα εμπεριέχει και τη νέα ποινή.

Τα ανώτατα όρια άλλαξαν από 1-5-2024, σύμφωνα με τις αλλαγές που επέφερε ο Ν.5090/2024 και πλέον αυτά είναι τα εικοσιπέντε (25) έτη για τα κακουργήματα και τα δέκα (10) έτη για τα πλημμελήματα.

Παράδειγμα: Αν κάποιος έχει καταδικαστεί για 4 εγκλήματα στις ακόλουθες ποινές (4 έτη, 8 έτη, 2 έτη, 6 μήνες), η συνολική ποινή δεν μπορεί να ξεπεράσει τα: 8 έτη (ποινή βάσης ως μεγαλύτερη) + 2 έτη (από τα 4) + 1 έτος (από τα 2) + 3 μήνες (από τους 6) = 11 έτη και 3 μήνες. Αν στο ανωτέρω παράδειγμα προκύψει μια νέα καταδίκη 19 ετών τότε θα γίνει ανα- συγνώνευση όπου θα έχουμε τις ακόλουθες ποινές (4 έτη, 8 έτη, 2 έτη, 6 μήνες, 19 έτη). Πλέον ποινή βάσης είναι τα 19 έτη (ως μεγαλύτερη) + 4 έτη (από τα 8) + 2 έτη (από τα 4) + 1 έτος (από τα 2) + 3 μήνες (από τους 6), οπότε η συνολική ποινή διαμορφώνεται στα 26 έτη και 3 μήνες, αλλά επειδή η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη, η συνολική ποινή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη των 25 ετών, η οποία και τελικά θα είναι η συνολική εκτιτέα ποινή.