ΑΠΙΣΤΙΑ

(390 ΠΚ) 1. Όποιος με γνώση ζημιώνει την περιουσία άλλου, της οποίας βάσει του νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη), τιμωρείται με φυλάκιση (έως 5 έτη). Αν η ζημιά που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή. 
2. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή.
3. Αν η απιστία στρέφεται άμεσα κατά του ελληνικού δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά των ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.

Σχόλια: Για την ποινική δίωξη των παραγράφων 1 και 2 απαιτείται μήνυση από τον παθόντα (εντός 3μήνου για την παρ. 1), ενώ για την περίπτωση της παρ. 3 ασκείται αυτεπαγγέλτως. Ο δράστης απαλλάσσεται από κάθε ποινή αν, πριν παραπεμφθεί στο δικαστήριο (πριν δηλαδή αποφασίσει ο εισαγγελέας ή το συμβούλιο ότι είναι ύποπτος τέλεσης του αδικήματος και πρέπει να δικαστεί), ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα σε αυτόν το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος. Για την (πλημμεληματική) απιστία της παρ. 1, η δυνατότητα αποζημίωσης του παθόντα από τον δράστη επεκτείνεται έως και το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού.
Αν έχει ξεκινήσει η ποινική δίωξη, η παραγραφή επέρχεται στα: 8 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 1, 20 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 2 και 25 χρόνια για την περίπτωση της παρ. 3.