ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ

(363 ΠΚ) Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών για τα δυαδικά μέρη, κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης.

Αν η συκοφαντική δυσφήμηση τελέστηκε δημόσια ή μέσω του διαδικτύου, το δικαστήριο μπορεί, με αίτηση εκείνου δυσφημίστηκε, να διατάξει τη δημοσίευση της καταδικαστικής απόφασης (369 ΠΚ).

Σχόλια: Για την ποινική δίωξη απαιτείται μήνυση από τον παθόντα, η οποία πρέπει να γίνει εντός τριμήνου από την ώρα που λαμβάνει γνώση της δυσφήμησης ακόμη κι αν ο χρόνος αυτός είναι πολύ μεταγενέστερος από το χρόνο που ειπώθηκε. Διαφορετικά το αδίκημα παραγράφεται. Με το νέο Ποινικό Κώδικα (Ν.5090/2024) που τέθηκε σε ισχύ από 1-5-2024 καταργήθηκε τελείως το αδίκημα της απλής δυσφήμησης. Εκκρεμείς ποινικές δίκες για απλή δυσφήμηση καταργούνται καθώς το αδίκημα κατέστη ανέκκλητο. Σημαντική αλλαγή που επήλθε επίσης στο γράμμα του νόμου είναι το ζήτημα του αν τα αρμόδια δικαστικά όργανα που λαμβάνουν γνώση του δυσφημηστικού γεγονότος συγκαταλέγονται στην έννοια των τρίτων. Πλέον, δεν μπορούν να θεωρηθούν τρίτοι (και άρα δεν έχουμε αδίκημα) δικαστές και δικαστικοί υπάλληλοι που εκ της θέσης και της αρμοδιότητάς τους λαμβάνουν αναγκαστικά γνώση του περιεχομένου των δικογράφων που περιέχουν συκοφαντικούς ισχυρισμούς.